Fjölnir var smíðaður í Selby 1922 og var 123 rúmlestir að stærð, eign h.f. Fjölnis á Þingeyri.
Fjölnir var á leið frá Vestmannaeyjum hlaðinn fiski. Var þetta fyrsta ferð hans út á árinu, þar sem hann var nýkominn úr langri viðgerð. Ferðin hafði gengið að óskum og skipið farið að nálgast land þegar slysið vildi til, um kl. 11 að kvöldi þess 9. apríl 1945.
Breskt skip, Larids Growe(?) frá Glasgow, um 2000 tonna flutningaskip, sigldi á Fjölni framanverðan, í myrkri. Fjölnir lagðist þegar á hliðina og sökk á þrem mínútum, eftir því, sem skipverjum á Larids Growe taldist til.
Skipverjarnir á Fjölni sáu engin ljós á Larids Growe, en Fjölnir var með fullum ljósum. Skipstjóri, ásamt tveimur hásetum, var í brúnni er áreksturinn varð. Gat skipstjóri stokkið út á síðuna og komið sér í sjóinn. Annar þeirra, sem var í brúnni með skipstjóra, komst af, en hinn týndist.
Skipstjóri telur, að allir skipverjar, að einum undanskildum, hafi komist frá skipinu. Björgunarflekanum skaut upp þegar skipið var sokkið og komust fjórir skipverjanna, er voru syndir, upp á hann af eigin rammleik. Stýrimanninum, Steinþóri Benjamínssyni var bjargað upp á flekann, en hann var ósyndur. Svo var dimmt að varla sá út úr augunum, en á flekanum var ljós, svo auðvelt var að finna hann.
Breska skipið mun hafa staðnæmst eftir áreksturinn varð, því að þegar skipbrotsmennirnir fimm komu upp á flekann, sást það rétt hjá þeim, og eftir nokkra stund kom bátur frá því og tók þá um borð. Flutti skipið þá síðan til Londonderry á Íslandi. Þar fengu þeir hina bestu aðhlynningu á sjómannaheimili, m.a. ný föt, yst sem innst.
Af tíu manna áhöfn, fórust fimm. Þeir voru:
Guðmundur Snorri Ágústsson kyndari, frá Sæbóli í Aðalvík, 22 ára, ókvæntur og barnlaus.
Sigurður Pétur Sigurðsson – kyndari, frá Hvammi í Dýrafirði, 28 ára, ókvæntur og barnlaus.
Sigurður faðir Péturs, var 2. vélstjóri á línuveiðaranum Pétursey, og fórst á leið til Englands með því skipi í mars 1941.
Gísli Aðalsteinn Gíslason – háseti, frá Ísafirði, 30 ára, ókvæntur og barnlaus.
Magnús Gestur Jóhannesson – matsveinn, frá Þingeyri, 22 ára, ókvæntur og barnlaus. Bróðir hans fórst með vélbátnum Hólmsteini 30. maí 1941.
Að loknu barnaskólanámi gekk hann einn vetur á héraðsskólann á Núpi. Veturinn 1942-43 sótti hann vélanámskeiði á Þingeyri og aflaði sér vélstjórnarréttinda. Stundaði hann svo jöfnum höndum sjómennsku og landvinnu, og var ötull og lagvirkur að hverju sem hann gekk. Natni hans og ástundun gerði hann færan um að reynast vel, þótt hann legði fyrir sig fjölþætt og ólík verk, og kunni til sjómennsku jafnt og almennra sveitastarfa.
Hann var glaðlyndur, en þó viðkvæmur í lund. Fór sínu fram og hafði lítt orð á, þótt hann skipti skapi. Góður félagi og vinsæll. Saknað mest af þeim, er þekktu hann best. Hreinlundaður og tryggur.
Pálmi Jóhannsson – háseti, frá Miðkrika í Hvolhreppi, Rang., 30 ára, ókvæntur og barnlaus.
Pálma er getið á legstein foreldra hans í Stórólfshvolskirkjugarði.
Þeir fimm sem komst af voru:
Jón Sigurðsson, skipstjóri.
Þorlákur Halldór Arnórsson, háseti.
Jón Gíslason, 1. vélstjóri.
Þorkell Þórðarson, 2. vélstjóri.
Heimildir:
Sjómannablaðið Víkingur 01.04.1945, s. 78
Sjómannablaðið Víkingur 01.09.1945, s. 223-
Ægir 01.02.1945, s. 70-71
Tíminn 20.04.1945, s. 1
Þjóðviljinn 12.04.1945, s. 8