Athugasemdir |
- Sigríður Tómasdóttir fæddist í Brattholti í Biskupstungum 24. febrúar 1871 og þar bjó hún allt sitt líf. Bærinn var nokkuð afskekktur, en þangað komu engu að síður gestir langt að til að skoða náttúruperluna Gullfoss. Sigríður og systur hennar þekktu fossinn vel og var umhugað um hann, þær vísuðu gestum gjarnan til vegar og lögðu m.a. fyrsta göngustíginn á svæðinu. Sigríður hafði ekki tækifæri til skólagöngu en var vel lesin og listræn, mikil hannyrðakona og teiknari.
Um aldamótin 1900 fengu fjársterkir erlendir aðilar áhuga á virkjanaframkvæmdum á Íslandi. Breskur maður hafði augastað á Gullfossi og bauð föður Sigríðar 50.000 krónur fyrir fossinn en hann sagði: ,,Ég sel ekki vin minn". Seinni komst Gullfoss í heldur aðila sem vildu virkja og hóf þá Sigríður baráttu sína fyrir friðun fossins.
Hún barðist við marga af valdamestu og ríkustu mönnum landsins, lagði á sig langferðir við erfiðar aðstæður og gekk á milli valdhafa í Reykjavík. Þegar illa gekk og malíð virtist tapað hótaði Sigríður að henda sér í fossinn. Til þess kom sem betur fer ekki, því með aðstoð lögfræðings síns Sveins Björnssonar, síðar forseta, fékk hún samningnum rift um síðir þegar leigugjald barst ekki á réttum tíma og Gullfoss komst þá í eigu ríkins. Verður Sigríðar ávallt minnst fyrir að hafa komið í veg fyrir virkjun Gullfoss.
Sigríður lést 17. nóvember 1957 og er hún jarðsett í Haukadalskirkjugarði í Biskupstungu. [3]
|